BEGINNING OF THE END

Beste lezers,
Hier weer eens het een en ander van mij, nu in een wat relaxtere vorm. Vrijdag j.l. de laatste twee tentamens gehad van de 4 die op het programma stonden. Vrijdag stond in het teken van de praktijktheorie. In de ochtend (9.00 uur) zette ik weer mijn tafeltje in de zon buiten op het terras. Bijna iedereen blijft binnen zitten. Zo niet, deze jongen, vanaf het begin af aan lekker buiten in het zonnetje, zonnebril op, petje op en de examen/testvragen voor de neus en schrijven maar. Een keer was het echt slecht weer, toen moest ik wel binnen blijven. Kelsey de huiskat kwam bij mij op tafel zitten met haar achterste natuurlijk precies op de plek waar ik moest schrijven. Ze keek woest achterom als ik haar iets opschoof, maar heeft het toch zo'n drie kwartier bij me uitgehouden. Het laatste examen daar wilde ze bij zijn. Het examen ging erover hoe stress in het lichaam te ontdekken en hoe te releasen, op welke plek en hoe doe je dat precies. Dat betekent precies omschrijven wat je doet en op de centimeter nauwkeurig, want dan heb je het beste resultaat. In totaal 5 kantjes vol geschreven, dus dat duurde wel even, maar had er goed gevoel bij, want dit is wat je al 4 maanden aan het leren bent en inmiddels in de vingers hebt.
Om 12.00 uur was ik als een na laatste van de klas aan de beurt voor het praktijkexamen. Gail zat in aparte kamer om dit af te nemen. Mijn voorganger Antonia lag op de BSR-bank en Gail noemde een aantal plekken die je exact moet vinden bij iedereen. Iedere BSR-practitioner moet dit kunnen en zo niet dan heb je een probleem. Je begint met 40 punten en naar gelang je fouten maakt blijft aan het eind van dit examen het restaantal punten over. Het ging goed, op een klein detail na en daardoor kon ik opgelucht de ruimte verlaten met 39,5 punt op zak. Na de schriftelijke examens op dinsdag (client-management) en donderdag (anatomie helft van de stof) kwam hierna de ontlading : Het theorie-gedeelte zit erop ! Geen eindeloos gestudeer in de boeken, geen hersengekraak meer, geen donderdagavondstress meer voor de test op iedere vrijdag. Kortom, de boeken kunnen in de tas, we zijn er klaar mee.
Om half een was er in een goed restaurant in Sedgefield afgesproken om dit feit te vieren met elkaar en je kan je voorstellen iedereen was uitgelaten en blij. Gail kwam uiteraard ook en zij roemde de instelling van de klas tot nu toe. Zijn we dan nu klaar en gaan we alleen nog maar feesten ?
Nee, morgen start "The apprentorship". De maand september staat in het teken van praktijk. Alle 24 studenten moeten 5 klanten inbrengen en die 5 klanten moet je p.p. 3 keer een BSR-release geven op dag 1,4 en 11. Dus 5 keer 24 keer 3 is in totaal 360 behandelingen verspreid over de maand september. Naast het geven van releases heb je ook 3 uur receptiedienst + 3 uur taxidienst de berg op en af. Het wordt dus een organisatorisch huzarenstuk waarbij we veel zullen leren en het leuke is dat je nu echte klanten krijgt en niet meer een medestudent. Gail en Boetie houden oog in het zeil, volgens strakke planning en in de laatste twee weekenden komt practitioner Sandy de Man in plaats van Boetie meehelpen. Wij zijn nu bijna zijn kersverse collega's en dat schept een band.
Dinsdag start dit hele circus. Ik zal van 9-12 de taxi besturen, want mensen mogen niet zelf met hun auto de berg op en af. Er is strakke regie met parkeerplaatsen beneden, inschrijven op de receptie, afrekenen van luttel bedrag, klantenkaart meegeven met client, administratie bijhouden etc. etc.
Ook woensdag zal ik 3 uur de taxi besturen, waarna op vridag a.s. mijn eerste 3 klanten zullen verschijnen : Mike (rastafarian), Roy (landlord) en Cathy (landlady). Ik kijk er naar uit hen te behandelen en te ervaren hoe het gaat. Klant 4+5 worden volgende week ingevlogen vanuit Nederland : Mijn ouders. Ik kijk er naar uit hen op de halen in George op 11 september. Zij blijven 3 weken hier bij ons in huis. Tussen de releases door zal ik hen meenemen in de omgeving en hen het prachtige Zuid-Afrika laten zien. Daarom gebruik ik de eerste week om mijn taken te doen op de academie en daarnaast kan ik tussendoor met hen op stap , vooral in de weekenden natuurlijk.
De titel van dit stuk wordt nu hopelijk duidelijker, we werken toe naar het afscheid op 28-9 en hopen dan uiteraard ons diploma mee te nemen in de tas. Uiteraard kijk ik uit naar thuis, naar Agata, naar Wadna, naar vrienden en kennissen. Van de week was Agata op de tennis. Met skype daar even kort kunnen kletsen met wat dinsdagavond mannen, Linda en Hans. Ik kijk er erg naar uit weer het Hollandse leven op te pakken, ook al is dat anders als voorheen. De Schreuderschool start morgen in een nieuw gebouw (hoop ik) en dat hoofdstuk is niet meer, maar je volgt het nog wel. Terug in Barendrecht wachten knopen die doorgehakt moeten worden op het gebied van praktijktafel, website, afspaken met de 25 fantastische mensen die mij steunen. Beginning of the end, start of something new !