Donderdag 25 april 2013 stond natuurlijk al maanden in de agenda en toen kwam het als maar dichterbij, stukje bij beetje.Op woensdagavond nog een laatste avondmaal met Michal, Erwelina en beide ouders. Donderdag moest Agata uiteraard nog werken in de ochtenduren, maar vanaf 12.00 uur konden we ons gaan richten op het vertrek naar Schiphol.
Tegen 15.00 uur waren we daar en daar troffen we een grote delegatie van de familie van Kees. Agata en Bonnie met Wadna waren van de Bengschen aanwezig. Uiteindelijk moest er afscheid genomen worden en persoonlijk viel me at wel zwaar. Maar ja, het is zoals het is, uiteindelijk verdwenen we in het gekrioel van wat een luchthaven is. De vlucht naar Londen was kort en op Heathrow moesten we ons gaan melden bij de Virgin-balie. Daar bleek dat we niet naast elkaar konden zitten. Op zich niet onoverkomelijk, maar ja, niet echt leuk. Toen maar gevraagd of er geen plek bij de nooduitgang vrij was. Daa waren nog 2 plekken naast elkaar, maar dat kost je 50 Pond p.p. Uiteindelijk toch maar besloten dat te doen. Bij de afrekenbalie kregen we te horen dat het 2 voor de prijs van 1 ging worden, dus met 25 pond p.p. viel te leven. Prettige bijkomstigheid is natuurlijk de extra beenruimte en de toch wel prima stoelen en dienstverlening van Virgin in het algemeen.
Na een nacht hangen en toch wel geradbraakt kwamen we aan in Johannesburg, alwaar we al snel Soren zagen lopen met zijn uit Holland meegenomen fiets. Na anderhalf uur vertraging kwamen we in George aan:prachtig weer (29 graden), blauwe lucht en de zilte lucht van de zee.
Auto opgehaald bij de Hertz (voor een week) en toen nel door naar ons onderkomen voor de 5 maanden : Topping in Wilderness, inmiddels veranderd in LAKE VIEW. Daar troffen we de eigenaars Cathy en Roy aan en die vertrokken al spoedig, ons achterlatend met een heerlijk flesje wijn. Op de onderstaande foto's een kleine impressie van ons huis en het schitterende uitzicht.
En zo nipten we (Kees, Soren en ik) van ons wijntje en konden bijna niet voorstellen dat het nu echt begonnen is......
Veel tijd om te genieten hadden we niet, want we moesten ons gaan melden op de BSR-conferentie te Lake Pleasant. Op weg naar de conferentie werden we direct dor de politie aangehouden. Ons achterlicht werkte niet, dus of we die snel wilden vervangen........... Op het moment van binnenkomst aldaar, was men net alle nieuwe studenten aan het voorstellen. Pardoes kregen we een microfoon in de handen gedrukt en kregen wij drieën het woord. Kortom, we vielen met binnen op het juiste moment. Na deze introductie ging het programma van start in werkgroepen, daarna eten onderwijl muzikale omlijsting van een pianist, die mij uiteindelijk bleek te kennen van vorig jaar en ik hem ook. Hij bleek de eigenaar van een B+B in George. Zo zie je maar........
De zaterdag begon met een belletje naar de Hertz : Onze beide achterlichten van de huurauto bleken het niet te doen .......Terug naar het vliegveld, waar we de VW Polo inruilden voor een Toyota Etios. Hierdoor kwamen we voor de tweede keer te laat op de conferentie. Gelukkig waren we op tijd voor Joy Truscott (inspirational healer, teacher and connector).Voor info zie www.joytruscott.co.za of http://www.soulawakeningsa.com , en daarna start van het thema-feest "NATURE" . Wie zich het mooist had uitgedost kreeg een prijs. Uiteraard zaten we niet bij de prijswinnaars, daar we ons op dit vlak niet erg hadden voorbereid. Het feest kabbelde in het begin wat voort, maar hoe verder de avond vorderde ging het steeds meer los. De tweekoppige band dacht een eenvoudig avondje te kunnen hebben, maar dat pakte even anders uit. Om 23.30 uur gingen we moe en bezweet naar huis. Snel slapen want morgen weer een dag.............
Voor de zondag had de BSR nog een gastspreker uitgenodigd : Anna Breytenbach (animal communicator). Zo op het eerste gezicht denk je, ja dag, maar ik kon mij de BSR-conferentie van vorig jaar nog voor de geest halen, waar een documentaire vertoont werd met deze dame in de hoofdrol. Zij communiceert dus met dieren over de hele wereld. Al er ergens een dier is waar men geen kant me op kan, dan wordt zij ingevlogen. Zie voor info www.animalspirit.org.
Na deze dame was het middagprogramma ingeruimd voor de nieuwe studenten. Dian Louw (Practitioner in Knysna) legde ons uit wat er in de omgeving te beleven valt. Voor ons drieën inmiddels gesneden koek, maar wel leuk om alvast de andere studenten te treffen. Om 16.00 ur waren we vrij en gingen we boodschappen doen, want we hadden nog geen tijd voor dat gehad. Na een prima maaltijd in THE GIRLS, gingen we moe maar voldaan slapen.
Vandaag, maandag 29 april, konden we eindelijk uitslapen. Echter het befaamde Zuid-Afrikaanse zonnetje wekte ons al spoedig.
Het zonnetje mocht dan schijnen, ikzelf voelde mij belabberd. Keelpijn, hoesten, beetje duf. Na een ontbijt, dan toch maar langs de arts in Wilderness en die constateerde ontstoken luchtwegen, waarna ik met een tas vol medicamenten het pand weer mocht verlaten. Ik had koorts en de keuze om naar de Mall in George te gaan, blek geen goede keuze. Als een zombie sleepte ik mij voort en droomde inmiddels van een bed. Daar stapte ik om 14 uur in, om wakker te worden na 18 uur. Het ging inmiddels stukken beter en het avondeten ging er in als koek. De avond besteedden we aan wat e-mals, het installeren van Skype, wat op deze lap-top echt een verzoeking is.Ik stap nu weer mijn mandje in en hoop morgen op Koninginnedag/Kroningsdag weer een beetje op krachten te zijn gekomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten