STUDIE + BAVIAANSKLOOF

Gedurende mijn verblijf hier in Zuid-Afrika blijf je ver weg van al het geneuzel in Nederland. Natuurlijk mis je je familie,tennisvrienden, kennissen, maar wat ik helemaal niet mis, is het slechte weer, de school, het oeverloze geblaat op de televisie. Hier word je terug geworpen op jezelf. Het bezighouden met filosofische vraagstukken is ook onderdeel van de cursus, en ik kan wel zeggen dat dat het een en ander bij mij los maakt. Hoe is mijn leven tot nu toe ingericht op fysiek en spiritueel niveau ? Boetie doet tijdens filosofie vele laatjes open en het is aan jou om het laatje dicht te schuiven of geopend te houden. Zo blijft er uiteindelijk een secretaire ( je weet wel, zo'n middeleeuws bureau met geheime laatjes) over, met als inhoud jouw mind en hoe jij tegen het leven aankijkt. Onze studentengroep bestaat uit zeer uiteenlopende types, dus dat levert zo nu en dan leuke discussies op. Er wordt niets opgelegd, jij bepaalt jouw leven en vult dat in naar eigen smaak. Wat anderen daarvan denken is niet jouw probleem, want jij bepaalt jouw keuzes. BSR draait uiteindelijk ook om dat principe. Mensen komen voor een release en jij maakt dingen los in algemene zin. Daarna is het aan de klant om mogelijk daarnaast zelf ook actie te ondernemen, dingen te veranderen in het dagelijks leven. (ingeslepen gewoontes, zithouding, til-houding etc.)
Iedereen heeft zo nu en dan wel zo'n onzichtbaar aapje op zijn schouders zitten.....................

Doen we nog iets anders op school ? Natuurlijk is er de anatomie en dat valt niet mee met latijnse namen, die een beetje verengelst zijn. (Wat dacht je van Spondylolisthesis of nucleus pulposus...) Na alle botten zijn we nu bij de spieren aanbeland, met deze week de spieren van de schouder, elleboog en pols. Van iedere spier moet je weten waar de aanhechting zit en waar het naartoe loopt en uiteindelijk ook wat de spier beweegt en in welke richting. Er waren wat mensen van school en van de tennis die dachten dat ik alleen maar op vakantie was, gezien de verhalen en foto's op mijn blog. Nou, het is iedere dag hard studeren om die ...woorden erin te stampen en de logica te blijven zien. Daarnaast zijn we druk bezig om praktisch aan de slag te gaan. Waar zitten die botten en die spieren. Het begint zowaar al een beetje op releasen te lijken. Beetje bij beetje worden we vertrouwd gemaakt door op elkaar te oefenen. Boetie geeft tips en ook Gail is bereid op de bank te gaan liggen en dan mogen we een voor een op zijn of haar onderrug aan de slag. 
Al met al is het de kunst de balans te vinden tussen studie en vrije tijd. Daarom gun ik mijzelf naast al het leren ook de uitstapjes links en rechts. Ook daarin is iedereen vrij, maar gezien mijn nieuwsgierigheid doe ik tot nu toe mee met bovenal spannende en fysieke uitdagingen. Afgelopen weekend stond er een tocht naar de Baviaanskloof op het programma.  

De Baviaanskloof is zoals je hierboven ziet een formatie bergruggen van zo'n 200 km. lang, met daar doorheen 1 weg, die alleen begaanbaar is per 4x4 wagen. Erich , de huisbaas van een paar studenten, heeft zo'n auto en is bekend in dat gebied. Johan, een Zuid-Afrikaanse student, heeft een bakkie, een klein vrachtautootje met op de laadbak een cabine, waarin 2 mensen op een losse bank konden zitten. Niet echt comfortabel en vanuit BSR oogpunt compleet verkeerd, maar goed met een beetje mixen over de beide auto's werd het ergste leed gedeeld. Op zaterdagmorgen om 7 uur stonden 9 man klaar om mee te gaan met Erich. Hij was onze reisleider en hij zou het hele weekend alle maaltijden verzorgen. Ook Gail ging mee op deze tocht. De spullen werden ingeladen die ochtend en als eerste reden we naar Knysna om bij de slager vlees te halen voor een braai. Daar vandaan reden we vlak buiten Knysna de township in en die weg ging vrij snel over in een tarred road. Na 3 uur hobbelen over deze gravelwegen, kwamen we aan in Uniondale, alwaar we pas om 11.00 uur ons ontbijt voorgeschoteld kregen.Daarna was het nog bijna 1,5 uur rijden voordat we bij de start van de Baviaanskloof aankwamen. De Baviaanskloof doet zijn naam eer aan, bavianen te over, maar ook voor andere dieren kun je hier terecht : Neushoorns (niet gezien overigens, maar wel de enorme hopen stront), luipaarden, zebra's, buffels, en diverse soorten prachtige vogels. Wonen er dan geen mensen ? Ja hoor, je passeert onderweg een aantal dorpjes, waar de bewoners zich verplaatsen met karren, getrokken door ezels.

Het is een stoffig gebeuren, zeker als er een auto voor je rijdt. Kinderen spelen aan de kant van de weg met autootjes gemaakt van ijzerdraad, en soms als je stopt komen ze even een praatje maken, wat dan weer uitdraait op het vragen van geld of andere bruikbare zaken.

Het is dus de hele dag hobbelen geblazen in de auto en genieten van het schitterende landschap met weergaloze flora en fauna. Soms moet de auto dwars door een riviertje rijden en dat viel een keer niet mee: We kwamen vast te zitten. Dan is het fijn dat je met 2 auto's bent, de een kan de ander er zo weer uittrekken.

 
Om 16.00 uur kwamen we in de middle of nowhere aan bij ons onderkomen voor de nacht. Een flink huis stond ons ter beschikking, helemaal berekend op een grote groep. De heren (4) hadden een grote slaapkamer ter beschikking, evenals de dames (3). Gail had natuurlijk haar eigen vertrek en ook Erich had een prive-vertrek. De omgeving is fantastisch, met de strakke blauwe lucht, de bergen etc. Met name de rust en het gefluit, geknor, gesis van alle dieren is heel bijzonder. 

Erich maakte gelijk de braai aan, en wij hadden nog net een uurtje voor zonsondergang (18.00 uur !) om een kleine heuvel te beklimmen. Met het ondergaande zonnetje en een graadje of 25 op de thermometer, is dat best prettig na de hele dag in de zithouding gezeten te hebben. Onderweg vond ik in de struiken een stekel van een stekelvarken, want die blijken daar ook rond te scharrelen. Na een heerlijke braai zijn we tot laat buiten gebleven, alwaar we genoten van de overweldigende sterrenpracht, inclusief vallende sterren.

De volgende morgen werden we bijna uitgezwaaid door de bavianen en toen begon het echte werk pas in de Baviaanskloof. Nauwe gorges, rijden door snelstromende riviertjes, gevolgd door steile klimmen, waarna je uitkomt op de top van een bergpas, met soms wegen die net zo breed zijn als de auto. Ravijnen naast je auto van honderden meters diep. Kortom, smullen geblazen door ons allen. Soms stap je even uit om foto's te maken of om door Erich gemaakte lunch te verorberen.

De Woodpicker (specht) en de Oystercatcher (IJsvogel) zijn vogels die je niet dagelijks tegen komt....... Na een hele dag rijden, kwamen we rond 15.00 uur aan bij het einde van de kloof. Daar begint weer de bewoonde wereld, in en rond Patensie, bekend om de sinaasappel plantages. Het is dus een en al sinaasappels, citroenen, kortom citrusfruit waar deze streek bekend om is. Na een ijsje op een terras, begonnen we aan de lange terugreis naar Wilderness, ongeveer 300 km. van daar. Al met al hebben we dat weekend zo'n 800 km. gereden. Dat is veel, maar zeker de moeite waard geweest.......