WITTE HAAIEN

Vrijdag j.l. was het zover : Agata en ik konden mee op de onderzoeksboot van de campus in Mosselbaai. Ik mocht iets eerder weg van school en om 14.00 uur stonden we in de haven van Mosselbaai.

Samen met 6 Amerikaanse studenten, en schipper Dorien Schroeder, staken we van wal op zoek naar Witte Haaien (Oceans-research.com). Na toestemming van de havenautoriteiten mochten we de haven verlaten om het ruime sop te verkiezen. Na 10 minuten varen gingen we voor anker voor Seal-Island, de naam zegt het al, een klein eiland helemaal vol met zeehonden, en dat was op grote afstand te ruiken.
Op ons achterdek werd alles in gereedheid gebracht voor het onderzoek : Camera bedienen voor de ene student, onderwatercamera aan stok voor andere student, schrijfblok met vragenlijst over haaien voor andere student, 2 studenten deden het matrozenwerk en de laatste wierp zich op een Tonijnkop, waarvan we er 6  hadden meegenomen. Met een schroevendraaien werd een sisaltouw door de kop geduwd (door beide ogen) en daarna werd die kop aan een grote kurk/boei bevestigd + ongeveer 5 meter touw.

En toen kon het hele schouwspel beginnen. Een van de studenten ging staan op een speciaal bordes, en gooide met een zwaai de Tonijnkop in het water en zoals je hieronder ziet, iedereen had zijn taak. Wij stonden in het begin in het kraaiennest, op de kajuit van de boot.
Aan de rechterkant van de boot zie je een bak met diepgevroren sardienenkoppen en met wat water erbij wordt dat een lekkere bloederige massa. Kopje voor kopje werd dat over boord gegooid en al vrij snel daarna diende de eerste haai zich aan. 

Wij vonden het een flinke rakker, maar Dorien zei dat het een Witte Haai van 2,5 meter was, dus een van de kleinere. Deze had een zender op zijn rugvin, zodat je per satelliet kan zien waar hij/zij zich bevindt. In het begin scharrelen ze iets rond de boot, geobserveerd door de studenten en ons tweeën. 

Met de stok, met daaraan de camera , worden live beelden verzonden naar de campus, waar een team de Haai determineerd, ik denk zo'n beetje op de manier van : "Daar is Harry van 2 jaar geleden weer, of Truus van gisteren". Op het dek worden alle gegevens over de haai opgeschreven en dan is het etenstijd voor de haai. De kunst van degene op het bordes, is de tonijnenkop net op tijd weg te trekken voordat de haai er zijn/haar tanden in zet. Dat levert spectaculaire beelden op....

Na de kleine(re) haai dook er ineens een grote Witte Haai op van wel 4 meter en die liet ons allen enorm schrikken. Hij/zij had geen zin in voorzichtig het aas besnuffelen. Nee, hij dook ineens vanuit grote diepte op en sprong met grote snelheid uit het water, daarmee het aas (de tonijnkop), maar ook de kurk in zijn bek meenemend. De kurk zat aan de boot vast met een grote knoop, en door de onverwachtheid, de snelheid en de kracht van de haai, werd de boot aan de rechterkant mee de diepte in getrokken. Hij spartelde wild met zijn staart, wij allen kregen grote golven water over ons heen en Dorien schreeuwde om een mes om de kabel van de kurk door te snijden. Uiteindelijk liet de haai de zwaar gehavende kurk los en konden wij weer wat rustiger ademhalen..........Wat een power, wat een bonk spieren en bovenal, wat een bek met vlijmscherpe tanden. De crew was wel wat gewend, maar even stonden we met z'n allen te shaken, drijfnat van het water.

Toen maar weer een nieuwe tonijnkop aan de kurk en wachten op de volgende haai(en). Op de achtergrond hierboven zie je het kleine eiland met de zeehonden. Terwijl de haaien soms met ons bezig waren. kwamen er soms zeehonden voorbij zwemmen, die daarna weer achterna gezeten werden door de haai(en). 
Voor ons dus een hoop spektakel en opletten geblazen, want de haaien zijn razendsnel. Om een indruk te geven van het geweld voor ons, hierbij de foto's.............

Na twee uur dobberen op het water voeren we de haven van Mosselbaai weer in, weer blij grond onder de voeten te hebben. Dorien (en daarmee ook Didi, haar moeder) hebben we bedankt voor de onvergetelijke middag tussen de White Sharks.

Mogelijk dat we met de studenten van klas 2013 nog een keer naar Mosselbaai gaan. Wij konden mee op de onderzoeksboot, de studenten kunnen mee op een commerciële boot en eventueel zelfs gaan cage-diven tussen de haaien. We gaan zien of iemand dat durft, maar de haaien zijn zeker zeer indrukwekkend al vanaf de boot.

Beste lezers, het heeft even geduurd voor ik met de blog weer in de lucht was. Het was druk met uitstapjes, maar ook het internet (met 7 mensen in huis) is daardoor trager dan stroop. Daarom hak ik de indrukken van de laatste weken in mootjes de komende tijd. Dus......wordt met spoed vervolgd......