KLEINKRANTZ BEACH + WALVIS-CARBONADE + SUPERMOON + MOSSELBAAI

Vandaag realiseer je je, dat je al weer 2 maanden hier bent. Donderdag de test Anatomie over alles tot nu toe, en daarna 10 dagen vrij voor de break !

Na de lange dag vandaag (tot 15.00 uur), na thuiskomst gelijk in de auto gestapt om lekker op het strand te gaan wandelen, en wel op Kleinkrantz-Beach, eigenlijk vlak om de hoek bij waar wij wonen, 

en met zo'n prachtige vrouw erbij, kan het helemaal niet stuk......

Voor Zuid-Afrikaanse begrippen was het erg druk op het strand. Maar liefst 10 mensen zijn we in een uur tijd tegen gekomen,

waaronder deze visser, die zijn peuk als Lucky Luke in de mondhoek had hangen..

Nu we het toch over strandbezoeken hebben. Afgelopen week waren wij tweeën op Swartvlei-Beach geweest. Een aantal mensen werd enthousiast door de verhalen en foto's. Zo ook Kees, Antonia, Annika en Wilfried. Zij zijn de dag na ons gaan kijken. Alles was uiteraard anders, want de zee geeft en neemt. Van onze Walvis-botten geen spoor, maar zij vonden wel deze Carbonade.......

in BSR-termen een Vertebra (wervel), prachtig schoongespoeld en Kees gaat proberen dit naar Nederland te transporteren. De Carbo heeft zo te zien gesmaakt, ook al was het een hele kluif.......... Zo zie je maar, iedere dag is het anders op het strand.

Nu over naar iets anders : Op 21 juni is het hier de kortste dag en in Nederland de langste dag. Tsja, zeg je dan, nou en ? Als het dan ook precies op deze dag volle maan is en niet zo maar volle maan, maar SUPERMOON, dan is dat wel even het vermelden waard. De maan stond op 21 juni het dichtst bij de aarde (hier op dit continent) sinds 100 jaar, en als dat vergezeld gaat van een opties fenomeen, nl. een halo, dan is dat dubbel bijzonder.

De foto is om 22.00 uur s'avonds genomen. Tegen de hier donkere hemel, kijk je naar de hel oplichtende maan en tegen de bijna zwarte lucht zie je een enorme krans van licht reflecteren. Dus de kring die je hier ziet is tientallen kilometers, zo niet honderden kilometers breed. Met verbazing stonden we op ons balkon te kijken en tegelijk besef je ook hoe klein wij zijn.....

In mijn laatste blog sloot ik nogal enthousiast af met de mededeling dat we op zondag (gisteren dus) zouden gaan Cage Diven tussen de Witte Haaien. Dorien Schroeder (Wetenschappelijk verbonden aan de Biologische Campus in Mosselbaai), moest ons zaterdagavond teleurstellen : de boot van zondag zat vol. En dus gingen we gisteren naar haar toe om kennis te maken in Mosselbaai. Zij nam ons mee naar een aquarium waar studenten uit de hele wereld haaien observeren.

Je hebt kleine haaien, middel grote haaien en grote haaien. Negentig procent van hen is ongevaarlijk en ligt zoals hier in het bassin gezellig bij elkaar te keuvelen.

Goed te zien is ook de diverse patronen op de rug. Al met al niet echt spectaculair, maar wel goede achtergrond informatie voor een volgende keer. Dorien gaat haar best doen dat wij (Agata en ik) een keer mee kunnen op de onderzoeksboot.(Vorige week zat daar een team van National Geografics op om beelden te schieten van de Witte Haaien, Dolfijnen en Walvissen in dit gebied). Dat zal hopelijk gaan plaatsvinden na de break. Ook kunnen we met wat andere studenten een keer mee met de cage-dive boat, om de haaien ook onder water te kunnen zien.

Tijdens de lunch bespraken we de diverse opties en kwamen zo ook meer te weten over Dorien, die na haar studie en stage hier, door de campus werd gevraagd terug te komen. Zo doende is ze inmiddels reeds 2,5 jaar hier, begeleid zij studenten, plant ze de boten in voor onderzoek en is ze schipper op een van deze boten. Al met al een leuk bezoek voor de zondagmorgen en hopelijk komt hier nog iets anders moois uit voort. 
Ik sluit af met de mededeling dat ik vanaf donderdag 10 dagen break heb, dus mogelijk zal de volgende blog iets op zich laten wachten.