Ook Agata ligt op stoom, of beter gezegd hangt in de lucht, want op dit moment van schrijven vliegt zij boven de Sahara op weg naar Johannesburg. Daar wordt zij opgehaald door Angie, practitioner en studiegenoot in 2010. Morgen om 13.00 zal k op het vliegveld klaar staan om Agata weer in de armen te sluiten en dat zal goed voelen na 7,5 week.
Wat is er in de 10 dagen zoal gebeurd ?
Mijn laatste blog schreef ik op zaterdag 8 juni, een dag om snel te vergeten i.v.m. regen, wind en kou. Dit is toch nog ergens goed voor, je gaat studeren en dingen doorlezen waar je hiervoor nog geen tijd voor had. Zondag 9 juni startte op dezelfde wijze, maar zo tegen het middaguur klaarde het op. Kees en ik hadden echt zin om eropuit te gaan en we belden Wilfried of hij zin had om een ind te gaan wandelen : Over het oude treinspoor van Wilderness naar Victoria Bay. En zo gingen we gedrieën wandelen over een spoor waarop tot 2006 nog een stoomtrein reed van George naar Knysna. Echter, in 2006 zijn door hevige regenval hele stukken uit het traject weggespoeld en nu ligt het spoor er dus werkloos bij.
Het spoor ligt er, inclusief de stations, bruggen, tunnels.
Het is ongeveer drie kwartier lopen naar Victoria Bay, een leuk klein plaatsje vooral bekend bij surfers. Die laatsten waren niet bezig, daar de golven te hoog waren en dat was voor ons juist spectaculair. In Victoria Bay hebben we een broodje gegeten en daarna weer terug over het spoor naar onze auto. Onderweg kregen we nog een verrassend toetje tijdens deze trip : Op een gegeven moment zei Wilfried : "Is dat nou een rots in het water daar ? " Hij wees ons naar een zwart obstakel in het zeewater, en ineens zagen we een fontein water uit het ding komen....We wisten genoeg, we spotten een walvis..........
Normaal gesproken start de trek van deze enorme beesten pas in juli of augustus, maar deze rakker liep daar alvast op vooruit.
Met zo'n verhaal kun je thuis komen en dus belden we enthousiast enkele studiegenoten op om dit te vertellen, maar ook om hen uit te nodigen voor het avondeten. Ik had besloten verse friet te gaan bakken en dat ging er bij de duits-hollandse brigade goed in. De rest neemt eigen eten en drank mee en met elkaar maak je er iets gezelligs en lekkers van. (Vlaamse frieten met sallade nicoise, verse zalmforel uit de oven, kaasworstjes en dit alles weggespoeld met een Zuid-Afrikaanse Chardonay)
Tijdens dit etentje waren we het er al snel over eens: Volgend weekend moet wat spannender gaan verlopen en dus werd er besloten naar Kaapstad te gaan en zo gebeurde van vrijdag 14 tot gisteren 16 juni.
Gedurende de week waren er zoals gezegd een aantal tests, die wij allemaal met glans doorstonden. Hoe meer het moment van vertrek naderde, hoe meer zin we erin kregen. Even leek het erop dat groot nieuws ons weekend ging bepalen : Nelson Mandela werd plots opgenomen in een ziekenhuis te Pretoria en dan houdt iedereen zijn hart vast in dit land. De media gaan hier vol op in en ook het buitenland stuurt alvast wat correspondenten deze kant op.
Hoe onze trip in Kaapstad verliep , hoop ik spoedig te melden in een nieuw blog, misschien nog wel vandaag.
French Fries! Yummy!!!
BeantwoordenVerwijderen